اثربخشی روان‌درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش کیفیت خواب و کاهش پریشانی دانشجویان خوابگاهی دانشگاه زابل

چکیده

پژوهش حاضر با هدف  بررسی اثربخشی روان‌درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افزایش کیفیت خواب و کاهش پریشانی دانشجویان خوابگاهی انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود جاممه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان خوابگاهی دانشگاه زابل در سال 1403 مشغول به تحصیل بودند که 40 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند از طریق مصاحبه بالینی انتخاب و پس از احراز شرایط ورود و خروج پژوهش وارد فرایند درمان شده‌اند. نمونه به طور تصادفی ساده 20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. جهت آموزش گروهی از بسته درمانی اکت استفاده شد  که شامل 8 جلسه روان‌درمانی مبتنی بر و پذیرش و تعهد است پس از پایان مداخله، هر دو گروه آزمایش و کنترل در معرض پس آزمون قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس کیفیت خواب پترزبورگ(1989)، پرسشنامه پریشانی کسلر(2002) استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره(مانکوا) و تک متغیره(آنکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات کیفیت خواب، کاهش پریشانی گروه آزمایش و گروه کنترل در مراحل پس آزمون پس از حذف اثر پیش آزمون تفاوت معنادار وجود دارد در نتیجه اموزش گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد می‌تواند باعث افزایش کیفیت خواب و کاهش پریشانی دانشجویان شود.