تاثیر روش قصد متضاد بر اضطراب در کودکان پسر 7 تا 12 ساله مبتلا به اختلال سیالی کلامی در تهران

چکیده

مقدمه و هدف: سیالی کلامی یکی از بهترین راه‌ها برای علاقه‌مندکردن کودکان به خواندن و پیشرفت تحصیلی است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر روش قصد متضاد بر اضطراب در کودکان پسر 7 تا 12 ساله مبتلا به اختلال سیالی کلامی انجام شد.

روش‌شناسی: این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش همه کودکان پسر مراجعه‌کننده به کلینیک‌های گفتار درمانی شهر تهران در نیمه دوم سال 1403 بود. نمونه این مطالعه 30 نفر از کودکان مبتلا به اختلال سیالی کلامی بودند که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 20 دقیقه‌ای (هفته‌ای دو جلسه) تحت آموزش روش قصد متضاد قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش ماند. داده‌های این پژوهش با سیاهه اضطراب حالت- صفت (اشپیلبرگر و همکاران، 1970) گردآوری و با روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیری در نرم‌افزار SPSS-24 تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج این مطالعه حاکی از آن بود که روش قصد متضاد باعث کاهش اضطراب آشکار و پنهان در کودکان پسر 7 تا 12 ساله مبتلا به اختلال سیالی کلامی در مراحل پس‌آزمون و پیگیری شد (001/0P<).

نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، مشاوران و روان‌شناسان کودک می‌توانند از روش قصد متضاد برای کاهش اضطراب آشکار و پنهان در کودکان پسر 7 تا 12 ساله مبتلا به اختلال سیالی کلامی استفاده نمایند.