بررسی رابطه دلزدگی زناشویی و پردازش اطلاعات هیجانی؛ نقش واسطه‌ای خودپنداره جنسی در زنان متقاضی طلاق

چکیده

مقدمه و هدف: زنان متقاضی طلاق دارای نشانه‌های فراوانی در زمینه دلزدگی زناشویی هستند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه دلزدگی زناشویی و پردازش اطلاعات هیجانی با نقش واسطه‌ای خودپنداره جنسی در زنان متقاضی طلاق انجام شد.

روش‌شناسی: مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل زنان متقاضی طلاق مراجعه‌کننده به دادگاه‌های خانواده شهر شیراز در سال 1402 بودند که 317 نفر از آنها بر اساس روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر شامل مقیاس پردازش هیجانی (بکر و همکاران، 2010)، پرسشنامه خودپنداره جنسی (اسنل و همکاران، 1993) و پرسشنامه دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996) بودند. داده‌های این مطالعه با روش مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که مدل رابطه دلزدگی زناشویی و پردازش اطلاعات هیجانی با نقش واسطه‌ای خودپنداره جنسی در زنان متقاضی طلاق برازش مناسبی داشت. علاوه بر آن، اثر مستقیم پردازش اطلاعات هیجانی بر خودپنداره جنسی منفی و معنادار، اثر مستقیم خودپنداره جنسی بر دلزدگی زناشویی منفی و معنادار و اثر مستقیم پردازش اطلاعات هیجانی بر دلزدگی زناشویی مثبت و معنادار بود  (05/0P<). همچنین، اثر غیرمستقیم پردازش اطلاعات هیجانی بر دلزدگی زناشویی با نقش واسطه‌ای خودپنداره جنسی مثبت و معنادار بود  (05/0P<).

نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، برای کاهش دلزدگی زناشویی در زنان متقاضی طلاق می‌توان از طریق کارگاه‌های آموزشی زمینه را برای بهبود پردازش اطلاعات هیجانی و خودپنداره جنسی فراهم نمود.